‘Op mijn vijftiende deed ik mee aan ‘Clips voor Vrijheid’: een schoolwedstrijd rondom Bevrijdingsdag. In een animatie moest je weergeven wat vrijheid voor jou betekent. Ik maakte een filmpje op het nummer ‘Born This Way’ met allemaal verschillende mensen die zichzelf mochten zijn, en won de wedstrijd. Dat is wel waar mijn interesse in hoe met beeld iets kunt overbrengen is begonnen.

"Gevoel verkoopt. Dus dat zet ik nu in om maatschappelijke kwesties te agenderen"

Na een meer inhoudelijke studie koos ik voor een master Marketing. Ik had mezelf ondertussen Photoshop aangeleerd en werkte naast mijn studie al als marketeer. Bij die studie ben ik er echt mee platgegooid dat beeld een bepaald gevoel kan oproepen - en gevoel verkoopt. Dus dat zet ik nu in. Niet om iets te verkopen, wel om maatschappelijke kwesties te agenderen.

Natuurlijk is een overzichtsfoto waarop je ziet hoe druk het is ook leuk. Maar het gaat voor mij om het gevoel. Dat zie je vaak als je de menselijke handeling vastlegt. Een glimlach, een interactie; foto’s mogen van mij best poëtisch zijn. Succes is voor mij niet de grootsheid van een evenement, maar de kwaliteit in de interactie tussen mensen.

Tijdens Expeditie NEXT uit zich dat in een foto van kinderen die ijverig aan het onderzoeken zijn, op Veteranendag was ik heel blij met een foto van een veteraan met zijn kleinkind. Ik hoor van tevoren dat Veteranendag gaat om erkenning en waardering. Ik denk dan: hoe vertalen we dat in beeld? Als dat vervolgens lukt, ben ik heel blij. Dat soort foto’s slaat ook het meest aan.

Bunker

De beeldregie van evenementen doe ik altijd vanuit een soort bunker. Daar zit ik achter een bureau, geef fotografen nog de laatste aanwijzingen en maak alvast een selectie. Hoewel ik zelf niets van het terrein zie, bepaal ik wel hoe de dag voor de buitenwereld in beeld wordt gebracht.

Daarom was het wel leuk dat ik onlangs mee ging met de kinderen die de Veteranendag-Kidswedstrijd wonnen. We gingen in een oud Dakota-vliegtuig uit WO2 de lucht in, en deze keer mocht ik het wél zelf meemaken. Maar ik kon het natuurlijk niet laten ook dit op beeld vast te leggen.’

door Lotte Bouwman