Mijn eigen academiejaar vond ik heel erg leuk, maar ik had niet het gevoel dat ik alles eruit had gehaald. Ik was heel druk, net terug van acht maanden in Accra wonen, bezig met Amsterdam leven oppakken, afstuderen en werken. Als academiecoördinator zit je aan de andere kant van de tafel. Je kan alles erin stoppen. Ik voel me heel erg curator van hun ervaring hier. Daarmee denk ik ook dat ik voor mezelf de BKB-ervaring opnieuw kan beleven. Wellicht egocentrisch, maar eerlijk is eerlijk.

Binnen dit curatorschap vind ik het belangrijk om het maatschappelijk middenveld op te zoeken, om politiek heel breed te blijven zien. Ik ben zo’n politicoloog die vindt dat alles politiek is. Het is veel meer dan Den Haag, de Nederlandse plek van traditionele politiek. Jij doet misschien geen politiek, maar politiek doet jou geheid. En hoewel mijn eigen specialisatie Ghanese politiek is, ben ik toch heel blij met deze rol in deze context.

Ik ging ooit politicologie studeren, omdat ik dacht dat ik met werken bij de VN de wereld een beetje beter kon maken. Na mijn allereerste hoorcollege dacht ik eigenlijk meteen al niet meer dat dat daarmee kon. Dus toen ging ik naar andere manieren op zoek om te kijken hoe ik nou impact kon maken. Ik vond steeds meer liefde en interesse in het naar mijn mening meest gepolitiseerde onderwerp ooit; seks(ualiteit). Dus naast mijn werk bij BKB werk ik ook al meer dan twee jaar bij Expertisecentrum Rutgers. Het is een druk leven, maar het voelt ook alsof degene die zei dat je niet van twee walletjes kan eten hierover loog en niet genoeg Hannah Montana heeft gekeken.